woensdag 15 oktober 2014

Succesvolle periode..



Succesvolle periode; hoogtepunten en dieptepunten.



Het einde van mijn visseizoen nadert. De temperaturen zakken en mijn opleiding gaat nu weer al mijn aandacht opeisen.
 Ik heb veel en vaak gevist vanaf eind juli, met wisselende resultaten. Toch overheersen bijzonder mooie vissessies met vangsten die ik nooit meer zal vergeten! Ik kan ook mededelen dat ik nog nooit zoveel vissen heb gevangen in een voor mij korte periode. Ik geloof dat ik meer dan 30 karpers heb gevangen vanaf eind juli tot een week of 2 geleden. Drie sessies waarbij ik 5 karpers per sessie heb gevangen, terwijl ik een sessie(de dag daarvoor) daarvoor niks ving …op dezelfde stek. Ik doe een poging om er nu een mooi verhaal van te maken. Het was simpelweg onmogelijk om elke sessie te verslaan; te druk met het vissen op zich ;-). Ook moet ik vertellen dat die periode mijn sociale leven heeft aangetast. Vanaf het moment dat de schoolvakantie begon, heb ik mij 100% gericht op mijn hobby en gezin. Het leven van een visser kan soms behoorlijk eenzaam zijn. Ik moet dat de volgende keer wat beter verdelen…. Maar ja, je bent een visser of niet….

Eind juli, 3 weken vakantie.
Mijn eerste, echte vissessie staat gepland. Een afspraak met Hans Koeslag was snel gemaakt. Een dag daarvoor had ik de te bevissen stek voor het eerst ontdekt en de stek barstte werkelijk uit haar voegen van de karper. Ik heb hier eerder al een verslag over geschreven.
Deze sessie eindigde in 12 karpers voor Hans en 5 karpers en wat ander spul voor mij. Ik lostte die sessie de grootste van de dag. Een vis die ik niet snel kon afremmen en waarbij de haak mij op een gegeven moment langs de oren vloog. Die lossers vormden de rode draad in mijn visserij en heeft mij ook vele dieptepunten bezorgd, waarbij ik mijzelf telkens moest afvragen waarmee ik bezig was.
De ogenschijnlijke oplossing lag nabij…

1 van de 12 voor Hans...



Een paar dagen later ging ik met mijn jongste dochter naar deze stek. Ze wil altijd graag met mij vissen tijdens vakanties. Deze stek gaf haar de kans om eens echt kennis te laten maken met karper, die ze zelf kon gaan vangen. Dit omdat er ook veel kleine karpers rondzwemmen. Het lukte dan ook; 5 karpers voor mij en 3 voor haar. Dit in een tijdsbestek van 3 uur. Ongekend.

Dochter lief met een karper...

Hierna brak er een tijd aan voor mezelf. Zelf op pad, geen verantwoording hoeven afleggen, uitpluizen, uitzoeken. Ik besloot een bekende stek te bezoeken waar ik in het verleden mooie vissen heb gevangen, maar de zware jongens heb gelost. Ook hier heb ik eerder al een verslag over geschreven. Ik besloot 3 sessies achter elkaar te vissen op deze stek. De eerste sessie eindigde in een dieptepunt; Ik kreeg 2 kansen. Ik had mijn pennetje voor een duiker liggen. Langzaam  verdween mijn pen onderwater. Ik sloeg aan en haakte een zak aardappelen. Zwaar en tergend traag besloot deze vis het ruime sop te kiezen. Op het moment dat de slip van de molen zijn werk moest gaan doen, schoot de haak (weer) langs mijn oor. Kotsmisselijk werd ik ervan. Op dit moment besloot ik dat er iets moest veranderen aan mijn techniek. Ter plekke knoopte ik een andere onderlijn met een haak die ik nog niet vaak had gebruikt. Ik vermoedde dat ik te zwak aansloeg en ook dit moest ik dus aanpassen. Deze veranderingen resulteerden in een karper van 71 cm. later op de dag. Een pleister op de wonde.

Pleister op de wonde...


 Ik wist nog niet dat ik het grootste probleem van de lossers nu had opgelost.

Weer een dag later. Dezelfde stek. Ik maak mijn gebruikelijke voerstekken. Een sessie die mij uiteindelijk 3 karpers opleverde. Nu begon ik ook het belang van mijn doorgevoerde veranderingen te merken. Geen lossers meer! Elke aanbeet werd verzilverd. Maar….nog steeds zat die geloste zak aardappelen in mijn hoofd. Ik besloot de dag hierop weer te vissen op deze stek. Ook hier heb ik al eerder een verslag over geschreven.
Deze sessie leverde mij 5 karpers op. Een absoluut hoogtepunt op deze stek. Ook had ik mijn pb op dit water verbeterd  met een karper van 83 cm. Ja, mensen, ik ben nog steeds geen ponden jager en zal dat ook nooit worden. De momenten voorafgaande aan deze aanbeet waren een van mijn meest zenuwslopende;

Ik zie vier grote vissen onrustig over mijn voerstek schuiven. Duidelijk te zien, want het water is redelijk helder. Ik schrik mij werkelijk een ongeluk! Ze vreten mijn kleine voerstek helemaal schoon. Nooit eerder heb ik zo’n situatie meegemaakt. Voorzichtig plaats ik mijn pennetje tussen al dat geweld. Regelmatig wordt de pen en mijn nylon beroerd. Nu komt het erop aan; het juiste moment uitkiezen om aan te slaan. Ik zit er met mijn neus bovenop. Regelmatig schuift de pen weg, maar in mijn ogen geen aanbeten. Dan, na 10 lange minuten wachten, zie ik de pen licht opsteken, zakken, trillen. Dan verdwijnt de pen rustig onder water. Ik denk; Dit is ‘m!! Ik geef een haal en zie onder water een grote vis kantelen. Ja! Ik heb de vis keurig in de bek gehaakt. 

Fantastische vis...


Duidelijk; een vis die al mijn hopeloze avonturen goed heeft gemaakt.
Na deze monstersessie besloot ik deze stek even te laten voor wat het was, want het weer sloeg om. Ik richtte mijn pijlen voor eventjes op ‘Het Water Waar Geen Hond Komt’. Een stek die afmattend kan zijn voor een visser, vooral als je er ook nog eens niet vangt. Helaas komt dit op regelmatige basis voor, maar de schoonheid van deze stek maakt veel goed.
In de ochtend vang ik ook hier een buitengewoon mooie vis. Het is nog maar 8:15 als deze vis zich aandient. Een prachtige polderknaller van 75 cm. Hiervan heb ik een klein stukje dril gefilmd en op mijn blog gezet. De verdere sessie verliep stroef en met veel regen. Echt op z’n ‘Hollandsch.’

Polderrammer....

Ik vis hierna nog een enkele sessie op dit water, maar ik krijg ze niet te pakken. Plannen worden gemaakt om een nieuwe stek te bezoeken. Deze stek heb ik gespot onder het rijden naar mijn werk.
Ik plan een volgende sessie in op dit, voor mij,  nieuwe water.

Veel potentie!

Een paar dagen later arriveer ik rond 6:00 op de stek. Helaas begint het werkelijk te spoelen van de regen tijdens het maken van de voerplekken. Ik maak de voerplekken vlot en duik daarna de auto in om even te schuilen. Na een uur klaart het op. Ik pak mijn spullen en loop naar de eerste voerplek. Hmmm, ik zie drie flinke karpers tussen de lelies aan de oppervlakte happen. Duidelijk geinteresseerd in oppervlakte aas. Stom, ik heb niets drijvends bij me. Ik ga mijn voerstekken met bodem aas  toch maar af. Helaas, niets. Na verloop van tijd loop ik naar een andere voerstek. Ik hoor en zie een vis in de kant slurpen. Voorzichtig loop ik erop af. Ik zie een gigantische karper rustig van de kant zwemmen. Deze haalt met gemak de 30 pond. Ook nu weer schrik ik mij een hoedje. Ik gooi mijn aas in de baan van zijn/haar zwemrichting, tegen beter weten in… Het aas valt 50 cm. voor de neus van de vis. De vis duikt op het aas af…even zie ik de vis niet meer. Mijn pen krijgt een felle tik, maar daarna zie ik de vis aan de overkant weer aan de oppervlakte verschijnen…. Het leek of de interesse er was, maar het opnemen van het aas werd op het laatste moment toch afgeblazen. Dieptepuntje omdat je als visser op alles moet zijn voorbereid. Ik was dat niet, getuige het gemis aan drijvend aas.
Later op de dag los ik een karper tijdens het peilen notabene…. Tja, ik had er weer een andere haak op gezet. Ook hier heb ik nog een enkele sessie gevist met Hans. Helaas zonder resultaat.
Tijdens een van de sessies op dit water  met Hans, besloten wij naar de stek te gaan waar wij zoveel karper vingen. We hadden nog krap 4 uurtjes te gaan. Toch ving Hans er weer een stuk of 5 en bij mij bleef de teller op 3 staan.  Op dit water heb je een paar stekken waar het niet dieper dan 30 cm. is. Hierdoor kon ik de aanbeten gewoon zien aankomen; ik zag drie, kleinere karpers rustig rondzwemmen. Ook nu legde ik het aas in de te verwachten zwemrichting. Binnen enkele seconden zag je de karper je aas oppakken en weg zwemmen met bijbehorende actie op je pen. Prachtig! Het is hier een bonte verzameling aan karpers. Klein, groot,dun, dikker. Interessant; Hans zag tijdens deze sessie een karper van rond de 80 cm. Die nam geen genoegen met het door ons gebruikte aas...
Inmiddels is mijn vakantie voorbij. Toch bleef er  nog voldoende tijd over om te vissen, omdat de school nog niet was begonnen.  In mijn vakantie had ik nog kennis gemaakt met nieuwe collega’s en clienten. Tijdens de rit naar mijn nieuwe werklocatie toen, viel mijn oog op een stek die ik jaren geleden eens bezocht had. Helaas was deze stek toen al gauw niet te bereiken door werkzaamheden van het waterschap. Nu werd het weer eens tijd om daar een sessie te plannen.
Het is in de eerste week dat mijn vakantie voorbij is. Ik sta al vroeg aan de waterkant van deze, wederom, nieuwe stek. Ik maak wat voerplekjes her en der. Wat losstaande rietplukken en  een wallekant waarbij veel wildgroei laag over het water hangt, trekken mijn aandacht in het bijzonder. Niet zo gek, want al snel hoor ik een karper smakkend onder dat wildgroei. Ik strooi wat drijvend aas in de directe nabijheid van de smakkende vis. Het spul wordt met rust gelaten. Toch maar weer verder op het bodem spul.
De pen staat mooi tussen al die losstaande rietplukken. Na een halfuurtje kruipt de pen onder water. Ik geef een haal en haak een karper! Een beste ook, dacht ik. Ik krijg de vis maar met moeite dichterbij. Ondertussen blijft de vis maar kolken. Ik vermoed dat ik de vis in de staart heb gehaakt. De vis besluit dan een woeste run te creeeren. De haak schiet los. Zonde, maar het geeft mij hoop voor een volgende vissessie. Die is er al de volgende dag, maar dan wel met mijn jongste dochter. Een werkelijk sensationele sessie stond ons te wachten...
We arriveren later dan dat ik gewend ben op de stek. Dit komt omdat ik de jongste bij me heb. Hoewel ze graag ‘net zo vroeg als papa’ wil vissen, wil ik haar dit (nog) niet aandoen. Rond 8:00 zijn we aanwezig. Snel de voerplekken gemaakt. Ik laat mijn dochter lekker op de onthaakmat zitten. Veel te zitten bleek er niet.... Ik vang 4 karpers en Robyn vangt er 1. 

Eerste klas dikzak...




Robyn ook blij...
Ook hebben we er 1 gelost en 5 minuten voordat we zouden stoppen heb ik een aanbeet gemist. Op dat moment was ik heel even met de hengel van mijn dochter bezig. Ik kon mijn pennetje eventjes niet in de gaten houden. Toen riep mijn dochter dat mijn pen onder was. Ik keek, zag geen pen meer, maar zag wel mijn draad straklopen. Helaas, te laat. Het hadden er dus 7 kunnen zijn. Ongelofelijk. En dit allemaal in een tijdsbestek van 4,5 uur.  Met deze sessie wordt de aandacht voor de volledige 100% op deze stek gevestigd. Ik besluit dan ook om voorlopig alle bruikbare vistijd hier door te brengen.
Enkele dagen later. Ik arriveer weer vroeg op deze stek. Nu wil het niet zo vlotten. Ook andere weersomstandigheden. Het is 10:15. Ik begin te twijfelen of ik wel  goed zit hier. Dan zie ik de pen wegschieten. Ik geef een felle haal. Ja, ik haak een karper! En een mooie ook; 81 cm. gestroomlijnde schub. 


Wat een torpedo....


Zonder twijfel  een van de mooiste vissen die ik ooit heb gevangen. Na deze vangst valt de boel hier weer stil voor vandaag. Enkele dagen later vang ik hier weer een karper. Beduidend kleiner, maar toch ook weer een hele mooie. En ook weer 10 minuten voordat ik wilde stoppen.
Tussendoor ook op deze stek weer gevist met mijn jongste dochter. De buit was 2 karpers op mijn hengel en 2 lossers op de hengel van mijn dochter. Dit was dan ook de definitieve ‘haak test’...

Een paar dagen geleden stond ik weer op deze stek. Het lijkt erop dat de karpers zich langzaamaan aan het verplaatsen zijn richting ander water. Het is een stuk rustiger. Maar toch....het is weer 8:15. Ik loop naar een nieuw voerstekje. Er staat een lichte trek in het water. Het is 1,5 meter diep op deze stek. Langzaam wordt mijn pennetje lichtjes meegenomen door de trek en de wind. Het pennetje zakt hierdoor net onder het wateroppervlak. Ik besluit het pennetje weer rustig terug te slepen naar waar ik ‘m kon zien. Dat lukt, maar de pen lijkt toch iets te versnellen onder water. Ik snap er geen zak van en ik sla aan voor de zekerheid. Mijn hengel klapt dubbel. Daar is weer die zak aardappelen... Het lijkt alsof ik vast zit, maar dan...tergend langzaam voel ik beweging aan de andere kant van het nylon. Dit moet gewoon de buffel zijn waar ik al jaren van droom... Maar al snel  schiet de haak los. Dat krijg je dus als je twijfelachtig aanslaat. Ik besef nog niet echt wat mij is overkomen zojuist. De rest van de dag gebeurt er niets meer...

Tussen al deze bedrijven door ben ik ook een keer bij Hans geweest. Ook dit was een bijzondere sessie. Ik ving hier 2 graskarpers op bodem aas. Het was zeker 8 jaar geleden dat ik een graskarper had gevangen. Hans ving  tijdens deze sessie 3 mooie karpers, waaronder een oude, bekende spiegel.

Hans met een mooie schub...


'Grassie...'








Ik kijk zeer tevreden terug op de afgelopen periode. Veel vissen gevangen in vaak toch goede omstandigheden. Veel bijgeleerd, aanpassingen her en der gedaan, genoten. Gewoon.....volle inzet!

Groet,
Dale