vrijdag 4 januari 2013

Wegflitsende pennen en zo traag als dikke stroop

Allereerst wens ik iedereen een geweldig 2013!

Donderdag 3 januari stond er een sessie op het programma. De temperatuur van 10 graden mag ik natuurlijk niet onbenut laten! Ook gaat er een goede kennis/maat van me mee. Hij is een gedreven roofvisser en heeft nog nooit met het pennetje op karper gevist. Ach,ik kijk of ik hem wat van mijn enthousiasme kan meegeven.

De hond...
Om 9 uur vertrekken wij richting de stekken; ik kies voor duikers. De twee opgetuigde penhengels schuiven al snel in elkaar. Er staat hier een harde wind en die 10 graden voelen eerder als een graad of 4! Man,wat een kou... Ik heb me gelukkig goed ingepakt,maar ik weet dat ik last van mijn handen ga krijgen. Ik geef mijn maat de kant waar je de rug in de wind hebt en zelf zit ik bij de duiker met de wind vol in het gezicht. Er worden wat kleine handjes voer aan beide kanten van de duiker rondgestrooid. Ik geef mijn maat een stoomcursus 'pen scherpstellen' en geef nog wat tips waar hij op moet letten met een evt. aanbeet; De aanslag zal hij puur op gevoel moeten doen.....

maat in zijn element...


Al vrij snel komt er een hond op ons aflopen. Die hond(een prachtig beestje,overigens!) vindt onze pennetjes zeer interessant en blijft aan de voet van de duiker vooral de pen van mijn maat in de gaten houden. Ach,ik hou wel van dit soort diertjes,zolang ze geen probleem vormen.
Het eerste uurtje is al snel voorbij. Mijn maat zegt dat zijn pennetje traag onder ging en daarna weer traag boven kwam. Mmmmmmm...je weet het niet,he. Rond mijn duiker bespeur ik toch wat zenuwachtige bellen. De golven beuken op mijn pen,die richting de ingang van de duiker wordt gedirigeerd. Een tegendraadse onderstroming zorgt ervoor dat mijn pennetje van de duiker af wordt geduwd. Een leuke combi,maar de boel blijft toch wel aardig staan. Op het moment dat de pen weer richting de ingang wordt gedirigeerd,schiet de pen onder! Helaas,de pen was binnen 2 seconden weer boven en ik kon er niet goed op reageren.Dit geeft de burger wel moed!

duiker 1


Na nog eens een halfuur besluiten we richting de 2e stek te gaan. Ook hier weer duikers en we nemen weer dezelfde posities in als op de vorige stek. Mijn handen beginnen nu echt koud te worden,merk ik. Ze voelen stijf en koud aan.... Ik voer weer wat aan beide kanten van de duiker. Pennetjes worden weer scherp afgesteld en we beginnen weer opnieuw.
Na een half uurtje flitst de pen onder! Maar,wat krijgen we nu? De hengel ligt naast me en ik wil aanslaan,maar ik krijg het nauwelijks voor elkaar... Mijn lichaam reageert zo traag als dikke stroop. Het lijkt wel alsof ik word tegengehouden. De kou heeft het van mij gewonnen en mijn lichaam is stijf. Alles lijkt wel in slow motion te gaan en ik ben echt veel te laat met aanslaan. Wat een verschrikking! Het is nu duidelijk dat ik niet gemaakt ben om in deze jaargetijden te vissen. Jammer.

duiker 2


Mijn maat heeft nog geen enkel teken van leven gezien en na een uurtje besluiten we te verkassen naar een andere stek. Een lekker stukkie rijden,dan kunnen we weer opwarmen!
Ook deze stek staat in het teken van een duiker. Hoewel de stek ook weer in open gebied ligt,is het hier een stuk aangenamer! De wind wordt behoorlijk gebroken door een dijk en boerderijen. Helaas blijft een aanbeet hier uit en we besluiten na 1,5 uur weer naar onze eerste stek te rijden. Ondertussen wordt het al wat donkerder. Wat zwaardere bewolking komt binnen rollen en het begint allemaal wat melancholisch aan te voelen. Weer krijgen we beide 1 kans. En weer wordt die kans gemist. Ik vraag mij af of dit wel karper was...

15:30,we stoppen ermee. Het is mooi geweest. Mijn maat vertelde mij wel dat hij het erg spannend vond om die dobber in de gaten te houden en wat er zoal bij kwam kijken. Hij paste zich goed aan,voor wat betreft de lastige,winderige omstandigheden. Het is nu ook niet bepaald de juiste tijd om iemand kennis te laten maken met de penvisserij. Liever doe ik dat in het voorjaar,als je veel activiteit ziet en de kans bijzonder groot is om een karper te haken.

Ja,de eerste sessie van 2013 is een feit!

Groet,
Dale


P.s.: Ik kreeg een telefoontje van de week. Meneer J. Blokzijl is een verzamelaar van,voornamelijk,nostalgisch materiaal. Hij vroeg of ik nog een bepaalde hengel in bezit had. Die had ik dus niet meer. Hij vroeg mij of ik bij deze een oproepje kon plaatsen ,of er vissers zijn die nostalgisch materiaal willen verkopen. In nieuwstaat of in slechte staat,dat maakt niet uit.
Mensen kunnen meneer Blokzijl bereiken onder nummer: 0528-221576

Let wel! Dit is de eerste en laatste oproep die ik plaats(buiten mijn eigen oproepen dan),want daar is dit blog uiteindelijk niet voor bedoeld!