donderdag 25 augustus 2011

De Bikkels


Na afgelopen dag met Hans Koeslag op pad te zijn geweest op zijn territorium,merkte Hans goed op dat wij nu officieel "De Bikkels" genoemd mogen worden. Een slopende dag was aanleiding tot deze benoeming.

3:00; de wekker gaat. Ik spring uit bed, maak eten klaar en doe alles in de bus voor de rit richting Hans. Ik heb er zin in! De rit van 1 uur en 25 minuten verloopt vlotjes en ik kom een kwartier voor de afgesproken tijd aan. Een bakkie koffie staat al gauw dampend voor mijn neus. Lekker! We babbelen wat en besluiten dan snel naar de stek te rijden. We stappen uit de auto en ik neem een teug frisse lucht. Nat gras en bos kan zo verschrikkelijk lekker ruiken....




We nemen de wandeling richting water en gaan dan ieder ons eigen weg. Ik maak een paar voerplekjes en Hans loopt direct door richting "De Brug der Zuchten". We houden elkaar op de hoogte over eventuele ontwikkelingen via de mobiele telefoon. Het blijft stil,heeeeeeeeeeeeeeel laaaaaaaaaaaaaaaaaang stil.... Ik loop wat af van stek naar stek. Het lijkt wel alsof er stilte voor de storm heerst. Ik zie vele bellenplakaatjes maar twijfel of dit allemaal van karper is. Ik zie ook brasem rondscharrelen. Tot overmaat van ramp stijgt het kwik ook nog eens snel,staat er geen wind en schijnt de zon volop. Niet goed!!


Amazing view!

Hans belt mij op over hoe de stand van zaken zijn. De pen heeft wat tikjes gehad maar meer ook niet. Hans heeft wat meer activiteit rond zijn stek gezien. Ik besluit mijn rondje af te maken en dan richting Hans te gaan. Ik stap het spoor over en ga dieper de polder in om daar mijn geluk te beproeven. Welgeteld 1 karper spot ik. De voerplekjes worden weer gemaakt en het grote wachten /zoeken begint weer. Op dit stuk staat wat meer wind en de stroming krijgt licht grip op de pen;er steekt nauwelijks een mm. van de rode tip boven het wateroppervlak uit. Opeens krijgt de pen een tik,ik zie de pen niet meer en zie de lijn lopen.... Ik sla een gat in de lucht en haak een flinke tak boven mijn hoofd. Die zijn sterk hoor! De 28/100e Shimano Technium wordt tot het uiterste getest en ik krijg de boel weer netjes terug. Toch maar een stuk draad verwijderen voor de zekerheid....
Ik loop de stekjes weer af. Niks,noppes,nada! De Brug der Zuchten wordt nu ook mijn doelwit. Ik zit aan de andere kant van de brug. Ik spot onder het lopen een stuk of 4 flinke karpers dicht bij de brug! Maar ze zijn niet aan het azen... Het leek er meer op dat ze een beetje aan het ravotten waren.Ik maak een paar voerplekjes rondom de ingang van de brug en neem plek. Opeens hoor ik een hoop gespetter galmen onder de brug. Ik dacht nog,zijn het die meerkoeten weer? Plots wordt ik gebeld door Hans. Wij hadden de afspraak gemaakt dat de eerstvolgende die belde een karper aan de haak zou hebben... Hans zat dus weer aan de andere kant van de brug. Ik hoor zijn stem onder de brug door galmen,hahaha! Hij heeft een oude bekende aan de haak! De karper zonder staart! Ik ben niet gaan kijken. Ik gruwel van dat soort mismaakte vissen. Kan er niks aan doen. Ben gewoon een schijtbak.... We vissen verder. Er gebeurt nagenoeg niks. Het is warm,ik zweet en de vis is niet actief. Hans is ondertussen naar een stekje gegaan die hem menig visje heeft opgeleverd. Ik loop nog wat oude voerplekjes af en besluit dan zijn kant op te gaan. Hij heeft toch nog een paar mooie Ruisers weten te vangen! Ook mooie vissen,maar geen partij voor de flinke karperstokken. Ik opper nog even om bij het gemaal te proberen. Niks........

Ok,even resumerend...begonnen met vissen rond 7:00 tot 16:00. Zo'n lange dag naar het pennetje turen,struinen,observeren,nadenken, gaat je niet in de koude kleren zitten. We zijn kapot.We hebben gebikkeld.

Een belangrijk punt is mij wel opgevallen in dat vochtige riet,wat over het water hangt en ik denk dat Hans "De Karperreus" daar wel iets mee gaat doen!

Wil ik nog 1 ding even over mijzelf kwijt.
Ik heb vandaag maar 2 foto's gemaakt. Mijn primaire doel is het vangen van karper waar of met wie ik ook vis. Als je keihard moet "werken" voor die ene vis en op het moment dat je een aanbeet krijgt en je bent dan net met je fototoestel bezig... Nee,dat is niet aan mij besteed. Als ik gevangen heb,dan pas maak ik veel foto's. Vissen op nummer 1. Vangen op nummer 2. Genieten op nummer 3. Hussel dit maar een beetje door elkaar.....

Hans,geweldig dat ik weer met en bij jou mocht vissen! Het is een fantastisch watertje en omgeving en prijs mijzelf zeer gelukkig dat ik hiervan af en toe mag proeven. Je bent altijd welkom bij mij!

Groet,
Dale

dinsdag 23 augustus 2011

Het is gelukt!





Een kort verslagje...

Ik keer weer terug op een nieuwe stek. De afgelopen 6 keer heb ik daar keihard geblankt. Dit water blijft mij aantrekken omdat ik gewoon weet en zie dat er karper zit. Telkens als ik hier aan kom lopen ontstaat er lichte paniek bij de watervogels. Een teken dat hier nagenoeg geen mens komt. Ik denk dat de vogels ook de karpers met hun paniek "aansteken". De rust keert gelukkig binnen een halfuur weer terug....
Ook begin ik nu door te krijgen op welke plekken de karper wat vaker zit dan op andere plekken en kan ik mij wat beter concentreren op die plekken,waar ik nu ook de voerstekken rond creer.


Stek waar de karper veel zit en waar ik de vis heb gevangen...

Er is leven genoeg in het water; Karper en grote Brasem draaien regelmatig in dit uitgestrekte water. Azen doen de brasems al,de karper nog niet. Na herhaaldelijk de voerstekjes afgelopen te hebben kom ik weer aan op de laatste voerstek. Regelmatig loopt er een boeggolf weg voor mijn voeten. Toch komt de vis telkens weer terug. Ik besluit om bijna plat op mijn rug te gaan liggen in het gras maar wel zo dat ik net het pennetje kan zien en toch nog goed kan aanslaan. De schemer zet in,de stilte die hier heerst is precies datgene wat ik zoek! Ik lig ongelooflijk te genieten! Ja,de pen steekt op en rommelt hortend en stotend rond. De karper heeft het aas in de bek en aast gewoon door met mijn aas in de bek. Nu,aanslaan! Karper! De hengel gaat rond...Ik houd de vis strak want er zijn nogal wat vervelende rietplukken in de buurt. De extra lange steel die ik voor het net heb aangeschaft komt nu meer dan ooit van pas met deze hoge wallekant. De karper ligt in het net; een hoog gebouwde schub van 59 cm. Yes! Het is gelukt! Hierna ga ik na een andere stek.




Monteer een breekstaafje aan de pen en zoek een andere rietpluk op. Hier schiet de pen nog eenmaal weg,ik sla mis... Om 22:00 besluit ik te stoppen. Zonder hoofdlampje hier door vissen is hoogst onverantwoord.Het is hier zo verschrikkelijk donker.


Zonsondergang..wat kan het leven van een visser mooi zijn...


Ik viste met de CJW flex 12m en de Spro BlackArc volgespoeld met mijn oude,vertrouwde Daiwa Infinity Duo. Heerlijk lijntje! Haakaas; gewoon 3 korrels zachte mais op de haak. Hoe simpel!!

Groet,
Dale

zondag 21 augustus 2011

Zoektocht naar nylon


In de loop der jaren heb ik verschillende nylonsoorten uitgetest. Telkens kwam er 1 nylonsoort terug. Daiwa Infinity Duo. Ik gebruik 23,5/100e op de 1,5 ponds hengels.

Toch probeer ik verschillende soorten nog steeds uit.
Nu zijn mijn molens volgespoeld met Gamakatsu G-Line. 28/100e voor de 1,75 ponder en G-Line Element Ice Blue 24/100e voor op de 1,25/1,5 ponder. De 28/100e doet het goed. Lekker soepel en heeft mijn vertrouwen tot nu toe. Maar die 24/100(Ice Blue) mag van mij zo de prullenbak in! Met mijn vorige ervaring(Dag van de missers en Giebels) ,waarbij de karper licht in het riet raakte, brak het draad vrij simpel. Ook gisteravond. 1 karper gevangen en de volgende duidelijke karperaanbeet bleef ik,zonder wat te voelen! met een wapperend lijntje staan! Draad was weer recht afgesneden. De karper die ik gevangen had was wat door de lichte rietplukken gerausd... Na controle bleek het draad nog goed. Niet dus! 2 keer verlies door riet.

Sufix Xcelon 25/100e...drama.Heerlijk soepel maar onbetrouwbaar met lichte obstakels in de buurt.
Shimano Technium 28/100e.. Lijkt mij zeer goed. Nagenoeg nog niet mee gevist. Erg stug.


Nylon


Dit heb ik met Daiwa nylon nog nooit meegemaakt. Waarom dan toch andere soorten uitproberen? Tja,dat hoort er allemaal een beetje bij.... Maar....de molens gaan nu toch weer vol gespoeld worden met Daiwa ;-)
Groet,
Dale

vrijdag 19 augustus 2011

Dag van de missers en Giebels


Gelukkig…ze bestaan nog. Mensen met wie je afspraken kunt maken.Zo’n mens is Hans Koeslag.
Hans en ik wilden graag weer eens samen pennen op vriend karper.Zo gezegd zo gedaan en de afspraak was snel gemaakt. Zaterdag de 18e van augustus ging het gebeuren; Hans kwam het weer eens bij mij proberen! Altijd leuk om met “De Karperreus” aan de slag te gaan!
Ik wilde in eerste instantie gaan vissen in nieuw water, maar aangezien ik in 4 sessies daar maar 2 aanbeten gehad heb(waarvan 2 dus karper,1 misser en 1 losser) besloot ik toch maar naar het vaste watertje te gaan. Ook hier is het de laatste weken niet makkelijk om de karper op de kant te krijgen maar ze zitten er vaak wel! Het is dus toch een beetje een gok….
Om 4:52 staat Hans op de stoep en doen we nog ff een bakkie voor we richting stek gaan. We keuvelen nog wat en besluiten na een minuutje of 20 richting water te rijden. De weersomstandigheden zijn kalm(nog) en ik heb er toch een goed gevoel over. Na een minuut of 20 zijn we gearriveerd op de stek. We bespreken de tactiek en gaan dan ieder ons “ding” doen. Hans laat zijn spullen nog in de auto en gaat voeren,ik neem direct mijn spullen mee en voer gaandeweg. Heel vaak zit de karper op bepaalde plekken en kan je binnen een halfuur al een aanbeet hebben. Ik wil dus geen tijd verliezen! Hans en ik hebben op een paar plekken onze voerplekjes vlak bij elkaar gemaakt. Allebei een kant van een rietkraag.


Hans.....

Zo zitten we toch nog regelmatig in de buurt van elkaar zonder elkaars stek te hoeven verstoren! Er wordt dan niet veel gepraat,immers, we vissen op karper! Rond een uur of acht besluit ik naar een volgende voerstek te lopen. Zo’n meter of 10/15 bij Hans vandaan. Hier staan van die grove,uit elkaarstaande rietplukken. Ik doop mijn pen in een open plekje en wacht af. Na een minuut of 5 zie ik op 3 verschillende plekken tussen het riet binnen 3 m2 rietplukken opzij geduwd worden! De pen krijgt tikken en gaat weer eens hortend en stotend onder. Ik geef een zwiep en sla vast op een karper. De vis schiet direct de rietplukken uit en zwemt naar de overkant. Normaal geen probleem…..Hier staan rietplukken die over het water hangen en wat losse stengeltjes her en der in het water. Ik krijg de vis moeilijk onder controle en de vis schiet langs de overkant terwijl het nylon op 1 punt blijft hangen….niet goed! Het voelt als een hele beste jongen of dame. Hans wil net gaan filmen en dan “pok” een droge knal en een wapperend stuk nylon…Gaan we weer!!!!! Dit nylon gebruik ik dus ook nooit meer! Ik baal wat en zie ondertussen met Hans dat de karpers er nog steeds zitten! Als een speer monteer ik de boel opnieuw. Helaas,net als ik het pennetje wil inleggen zijn ze vertrokken….. Daarna verdwijnen Hans en ik uit elkaars gezichtsveld voor een tijdje. Ik loop de voerplekken met korte sessies af. Niet meer dan een kwartier per stek. De vissen blijven hier zelden tot nooit op voerplekken hangen. Het is dan ook zeer belangrijk dat je continue de rietplukken in de gaten houdt en andere activiteiten van vriend karper.


Daar staat 'ie weer


Een zeer intensieve bezigheid kan ik je vertellen. De ogen blijven niet stil staan! Hans heeft ondertussen van aas gewisseld,een karper gelost en nu al een stuk of 3 giebels gevangen. Ik ben nog visloos. Rond een uur of 9:30 is het ook gedaan met de activiteit van de karpers. Ze zijn niet meer te spotten. Rond een uur of 11 komt er meer wind opzetten. Hans zit helemaal aan het begin van de sloot;een duiker waar de wind vol op staat te blazen. Ik blijf wat langer hangen bij “Het Hek” ,een stek die al menig visje heeft opgeleverd terwijl de rest van de sloot er “dood” bij ligt. Hier gebeurt lange tijd ook niks en ik besluit weer de andere voerstekjes af te lopen. De plekken die ik bevoerd heb liggen vol in de wind. Ik kom uiteindelijk bij een rietkammetje die het water in loopt. Bij deze plek krijg ik al het gevoel dat er wat te halen zou moeten vallen. De pen ligt in 1 keer goed en binnen een minuut loopt de pen heel traag onder…Ik sla aan…mis! Direct wordt de boel teruggeplaatst. Weer gaat de pen direct onder en nu sla ik vast! Het is karper,dat is duidelijk,maar de vis lost de haak in de rietplukken en het zaakje zit echt muur vast…. Ik trek weer het nylon stuk…… Ben nu dus 2 pennen en twee onderlijnen kwijt. Ik loop weer terug naar het hek en na de pen op verschillende plekjes geplaatst te hebben blijf ik nu op 1 plekje hangen. De pen verdwijnt na een half uur twijfelend onder en ik sla weer mis….. De pen gaat weer terug. Nu gaat de pen er meteen vandoor! Karper! En weer los…… Om gek van te worden……. Ondertussen zie ik Hans ,die aan komt lopen. We gaan er een eind aan breien.Hij vertelt me dat hij nog 2 keer heeft misgeslagen bij de duiker en ook nog eens "lekker" babbelde met wat toeschouwers. Ik vis nog een kwartiertje door terwijl ik met Hans nog lekker na zit te ouwenelen. Samen lopen we weer terug naar de auto’s en ondertussen begint het te regenen. We gaan nog eventjes onder de klep van zijn auto zitten en praten nog wat na over van alles na. Een mooi struin net van Amiaud Peche en een mooie nieuwe hengel van CJW trekken mijn aandacht,die in zijn auto liggen. We krijgen nog bezoek van 2 zelfverklaarde karpervissers die vroegen hoe de vangst was. Ik vertelde dat ze voor Giebel en Brasem op het goede adres zijn. Ze zijn op zoek naar nieuwe stekken…. Ach,het hoort er allemaal bij… Als klap op de vuurpijl krijg ik nog 2 schitterende pennen van Hans. Pennen voor het ondiepere werk. Fantastische dingetjes…..


We schudden elkaars hand en spreken af dat we elkaar weer snel zullen ontmoeten,maar dan op zijn domein. Ik heb daar nog een rekeningetje te vereffenen…
Hans,bedankt voor je gezelschap. Volgende keer gaan we weer eens een karper foppen!
Groet,
Dale

vrijdag 12 augustus 2011

Sessie met Rene Kleimeer




Gister stond er een sessie op het programma met Rene Kleimeer. Rene is een gepassioneerde visserman,die voornamelijk met nostalgisch materieel vist. Ik ken hem via het lichtervissenforum,waar ik overigens geen lid meer van ben.


Rene geconcentreerd aan het vissen

De weersberichten voor vanmiddag en vanavond zijn slecht maar toch zetten we door.
Rene is om 15:00 aanwezig en op het laatste moment besluit ik toch dat we naar "mijn" favoriete stek gaan. Daar staat een flinke bomenrij en zit je toch nog wat beschut en aangezien de wind flink aanwakkert...... Het belangrijkste wat we mee hebben is een regenpak. We vissen van 16:00 tot 21:00.



Geen enkel teken van karper gezien enkel maar tikjes op de pen van klein spul. Zo rond een uur of 18:00 begint het te regen....aan 1 stuk door.... We zetten door....het wordt steeds donkerder. Wat een trieste aanblik zeg. Deze omstandigheden voelen zelfs deprimerend aan....Duister,droevig....Ik zie een dode karper op de kant liggen van een cm.of 70. De laatste tijd zie ik zowiezo meer dode vis hier dan ooit; Zeelt,grote brasem,karper. Het valt wel een beetje op nu....

Het is 21:00; Na wat gekeuveld te hebben met Rene,besluiten we te stoppen.Dit wordt 'm niet meer....

Groet,
Dale

woensdag 3 augustus 2011

Verslagje met foto's



Daags nadat ik contact had via de mail met een visser,waarin ik had gezegd dat ik nagenoeg niet met zacht aas vis,besluit ik een watertje te kiezen waar ik nagenoeg alleen met zacht aas vis.
dinsdagochtend zijn de plannen snel gemaakt om in de avond lekker te gaan vissen. Het is ongeveer 2 weken geleden dat ik voor het laatst gevist heb. Andere verplichtingen voerden de boventoon en eerlijk gezegd was dat ook helemaal niet erg. Het was bar slecht gesteld met mijn visserij. Het werd een koortsachtige zoektocht met vele tegenvallende resultaten. Het was ook tijd om eventjes gas terug te nemen,weer even adem te halen.
Ik ga naar een poldertje op 10 minuutjes rijden. Hier vang ik de karpers vaak aan mais uit blik. Ik heb nu 2 blikken mais met 2 blikken kattenvoer vermengd;een grote kledderboel. Nog nooit heb ik karper op het kattenvoer gevangen. Toch blijf ik het hier proberen. Het kattenvoer blijft toch vertrouwen houden. De stank die het verspreidt moet gewoon een keer resultaat opleveren!
De 1,25/ 1,5 ponder van CJW met de Spro Black Arc volgespoeld met 24/100e nylon moet voldoende zijn in dit overwegend schone water. Ik laat de onderlijn dit keer thuis en knoop er een Owner haakje maat 6 aan. Het aas is 1 maiskorrel en een kattebrok uit het blik. Het is drukkend warm en al snel loopt het zweet uit elke porie van mijn lijf. Er is veel,heel veel activiteit. Vooral op de stukken waar ik nooit vis vanwege autoverkeer,weelderige oeverbegroeing of weilanden die tot de oever vol staan met kolen of andere verbouwing. Bij aankomst zie ik meteen dat een stuk sloot bereikbaar is geworden doordat het weiland kompleet omgeploegd is en nu alleen nog bestaat uit een dikke,harde laag klei.



Laten hier nou altijd de karpers tegen de kanten aan slobberen…. Nu ook! Ik besluit eerst wat duikers te gaan bevissen. Ik maak nu voor de verandering geen voerplekken maar ga uitsluitend op zicht te werk. Ik stap een stevig stuk door naar een kom waarvan de duiker nu niet meer te zien is door veel riet. Er ligt hier ook veel van dat stuifspul op het water.



Met elke foute worp moet je je lijn schoonmaken voordat je opnieuw inwerpt. De boeggolven die uit het riet komen geven me veel hoop en de pen wordt recht tegen de rietplukken geworpen. Al snel geeft de pen leven aan maar wat mij irriteert is dat met elke tik die de pen krijgt of verschoven wordt hij meteen een cm. of 3 hoger blijft staan. Nadat dit een aantal maal is voorgekomen besluit ik de pen te verwisselen. De andere pen blijft wel netjes staan. Ligt dus waarschijnlijk toch aan het draaggewicht/evenwicht van de pen. Hij moet wel in balans blijven! De pen steekt nog maar 2 mm. Boven het wateroppervlak uit en gelukkig heb ik er 2 volgwakertjes boven zitten. Er schuiven wat bellen tegen de pen aan en deze is niet meer te zien. Zie hier ook het nut van de volgwakertjes….. Ze schuiven weg! De aanslag volgt en ik tik vast op een giebel van zo’n 30 cm. Direct loop ik terug naar een flinke rietkraag en onderweg loopt er toch een flinke boeggolf weg van de overkant… Ik vang op verschillende plekken tegen de rietkant aan de overkant giebel. Binnen een uur heb ik 4 giebels op de kant gekregen. Ik besluit terug te lopen naar het weiland en pak ook meteen wat witbrood uit mijn bus. Die slobberende karpers moeten toch te vangen zijn! Onder het lopen hoor ik ineens een “PLOK”. Alsof er een pingpongbal keihard geshmasht wordt op het speelveld! Ik kijk naar het water en zie boeggolven vanuit de kant komen. Een karper schuimt de oever af die bestaat uit een houten beschoeing en het lijkt wel alsof de vis zich vacuum zuigt aan het hout. Ik maak een omtrekkende beweging om de vis vanaf de andere zijde te bevissen. Ik verwacht dat de vis deze kant op zal komen. Ook hier is het probleem een hoog,kort dijkje. Als ik bovenop de dijk loop dan ziet de vis mij onherroepelijk. Ik loop aan de overkant van de weg en loop een flink stuk voorbij de karper. Dan sluip ik de kant in en zit ik direct aan het water. De vis kan mij net niet zien. Ik zie de kringen uit de kant komen en werp mijn pennetje(want een vlok heb ik nog niet bij me!) met kattenvoer een stukje van de golven af. Na een minuut zeilt de pen weg! Ik tik vast op een……blankvoorn……. Wat een teleurstelling. Ik loop door naar de bus en pak mijn witbrood. Ik zie de karpers bij elke rietpluk smakken en zuigen. Ik loop over het dammetje en blijf een meter of 20 van de oever. Wat een spanning maakt zich van mij meester! Ik sluip naar de eerste de beste rietpluk die ik zie schudden en doe een vlok aan de haak. De karper is flink aan het huishouden en ik deponeer de vlok direct naast de vis. Er gebeurt niets. Dan doe ik er een korst aan. De korst gaat te water en nagenoeg direct vlucht de vis weg…. Wordt hem dus ook niet. Bij elke rietpluk zie ik activiteit. Ik loop door naar een soort van inhammetje in de oever waar wat jonge waterlelies groeien. Ik doop de pen strak tegen de bladertjes en strooi 1 voor 1 wat maïskorreltjes rond de pen tezamen met wat kattenvoer. Ik open mijn vistas en haal de thermosfles gevuld met koffie eruit. Ik wil koffie intappen en in mijn ooghoek zie ik de pen een lome tik krijgen! Ik laat de thermos uit mijn hand vallen en ik zie de pen nog een tik krijgen en verdwijnen.Ik haal uit en tik vast op een karper! De vis zwemt weg en dan….los…… Toch niet weer zo’n dag he! GVD!!!!!!!! Ik begin langzamerhand door te draaien….. Ik zet het van me af en loop door naar een volgende rietpluk die heen en weer schudt. De pen wordt weer met uiterste precisie en voorzichtigheid op de plek gedeponeerd met heel weinig uitstaande lijn.



Ja! Daar waggelt de pen weer en zeilt weer mooi weg. Ik sla aan en voel een massief gewicht aan de andere kant van de lijn…voor eventjes….de boel schiet weer los…… Ik sta te tollen op mijn benen……. en overweeg mijn hengel in tween te breken. Gelukkig kan ik nog net mijn koppie er bij houden….



Na deze incidenten krijg ik een behoorlijk spanningsgevoel op de darmen. Ik moet,nu! De eerste aanvalsgolf weet ik te pareren,voor een halfuurtje. Daarna moet ik toch echt naar huis. Net nu de beste uurtjes aanbreken. Kan wel janken. Ik loop/schuifel naar mijn bus. Ik praat in mijn hoofd tegen mezelf;” Voor straf ,had je die vissen maar moeten haken,sukkel…..” Ik kom aan bij de bus en ga direct op mijn stoel zitten. Dan kalmeert de boel wellicht wel eventjes…..niet dus. Ik wil mijn spullen inpakken maar dat redt ik niet eens meer. Ik grijp een Deen tas en vlucht de gereedschapsruimte van de bus in.Tussen de kruiwagen en de trilplaat is nog wel wat ruimte… Deuren dicht,pleepapier mee… Het is gelukt…. Ik voel me opgelucht!!! En,ik kan weer verder!!! Het gevoel dat het hier moet gaan lukken vanavond blijft hoog aanwezig. Ik tuig de boel weer op en loop de schemering tegemoet. Ik banjer weer het verdorde weiland op en loop richting wat nieuwe plekjes. Al snel zie ik aasbellen en schuddend riet….. De pen wordt beaasd met mais en kattenvoer. Het gaat snel…3 plekken rond mijn pen met aasbellen en schuddend riet. Een flauwe boeggolf die van wat dieper komt…..de pen draait flauw een rondje en komt dan 4 cm. omhoog en blijft staan! Dan schuift de pen weg en tik ik vast op karper! Yes!!!!! Gehaakt en wel! Ik moet wel aan de bak. Er staat hier best veel riet in de kant en ik moet meelopen om draadbreuk te voorkomen. Toch weet de vis zich in de eigen kant rond een tros riet te zwemmen. Ik ben er snel bij en plots schiet de lijn weer los. Pffffffff,het had zo kunnen gebeuren…. De karper heeft hierbij de meeste kracht verspeeld en na wat heen en weer zwemmen kan ik de vis op de onthaakmat leggen. Ik ben door het dolle! Een emotionele lading komt vrij in mijn hoofd en schreeuw in de schemer “YES!!!!!!” Dit knolletje van 59 cm. zorgt ervoor dat ik alle ellende in een klap vergeten ben. Het is een mooie,gaat meer richting het “verwilderde” type. Een knappe foto krijg ik niet voor elkaar;ik sta te trillen op mijn benen….



Het is lang geleden dat ik mij zo trots voelde met een vangst,hoe groot of klein ook. Het is me toch gelukt! Het is ook lang geleden dat ik hier een vis heb gehaakt…. Moe,stijf en gebroken keer ik huiswaarts. Dit doet me goed!! Stinkend van het kattenvoer kom ik thuis….




Groet,
Dale

dinsdag 2 augustus 2011

We hebben er weer een..

Ik heb er weer 1 gevangen,maar het verhaal erachter is nog veel boeiender....
Wederom dieptepunten,hoogtepunten en hoge nood in open gebied... Ik moet zelf al hardop lachen als ik eraan terug denk....

Morgen compleet verslag,
Groet,Dale(die nog flink aan het bijkomen is!)